تب سنج دیجیتال بیورر مدل FT100

دماسنج های مادون قرمز از یک لنز برای متمرکز کردن نور مادون قرمز ساطع شده از جسم بر روی یک آشکارساز معروف به ترموپایل استفاده می‌کنند. ترموپایل چیزی نیست جز ترموکوپل هایی که به صورت سری یا موازی به هم متصل شده اند. وقتی تابش مادون قرمز روی سطح ترموپایل می‌افتد ، جذب می‌شود و به گرما تبدیل می‌شود.

حساسیت و ویژگی دماسنج غیر تماسی 97 است. در نتیجه دماسنج مادون قرمز غیر تماسی یک گزینه مطمئن ، راحت و دقیق برای اندازه گیری دما است و برای غربالگری تب در جمعیت کودکان بسیار مفید است.

دمای بدن را می‌توان به روش های مختلفی اندازه گیری کرد. به طور سنتی ، دمای بدن با استفاده از دماسنج های تماسی که روی پیشانی یا دهان ، گوش ، زیر بغل یا مقعد اندازه گیری می‌شود. به ویژه برای کودکان ، اندازه گیری دمای مقعدی اغلب به عنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته می‌شود.

این بدان معناست که درجه حرارت را می‌توان بدون ناراحتی از نشستن بی اندازه با دماسنج در دهان ، زیر بغل یا مقعد اندازه گیری کرد تا اندازه گیری دقیق دما را بدست آورد. عدم تماس همچنین به این معنی است که فرآیند ضدعفونی بین بیماران برای دماسنجها حداقل یا غیر ضروری است ، و امکان استفاده آسانتر و سریعتر هنگام غربالگری تعداد زیادی از افراد در مکانهایی مانند فرودگاهها یا گذرگاههای مرزی را فراهم می‌آورد.

انواع اصلی دماسنج های غیر تماسی دماسنجهای مادون قرمز غیر تماسی ، دماسنج های تمپان و اسکنرهای حرارتی هستند. دماسنج های مادون قرمز غیر تماسی در فاصله سه تا 15 سانتی متری بیمار نگه داشته می‌شوند و معمولاً دما را در پیشانی یا شقیقه اندازه گیری می‌کنند. دماسنج های تمپانیک تابش حرارتی غشای تمپان و داخل مجرای گوش را اندازه گیری می‌کنند. از اسکنرهای حرارتی دستی می‌توان برای اندازه گیری دمای فرد از فاصله بیشتر نسبت به سایر دماسنج های غیر تماسی استفاده کرد ، که ممکن است آنها را به کاندیدای مناسبی برای استفاده در شرایط غربالگری جمعی تبدیل کند. دمای قطع مطلوب برای تعیین تب برای هر دستگاه متفاوت است. با این حال ، همه کسانی که عفونت دارند یا عفونی هستند تب ندارند. علاوه بر این ، تب را می‌توان با استفاده از داروهای ضد تب کاهش داد.