سه برادر سه داستان سه شخصیت
پدرسالاری
این کتاب یکی از کاملترین آثار داستایوفسکی است. کتابی که از نظر شخصیتپردازی و روایت یکی از شاه کارهای دنیای ادبیات محسوب میشود. برادران کارامازوف بهواسطه در برگرفتن موضوعاتی، ازجمله تحلیلهای روانکاوی و توجه به زاویه نگرشهای مختلف در تحلیل شخصیتهای داستان، عنوان جذابترین رمان قرن را از دید پدر علم روانکاوی "زیگموند فروید" به خود اختصاص داده است. علاقهی فروید به داستایوفسکی تا آنجا پیش رفته است که وی در سال ۱۹۲۸ مقالهای تحت عنوان "داستایوفسکی و پدرسالاری" در پرداخت به شخصیت داستایوفسکی را منتشر کرده است. در نقدی بر این کتاب آمده است: "برادران کارامازوف از بیم وهراس های ناسیونالیستی روسی وارتودوکسی روسی مؤلفِ رمان کاملا فارغ است و نشان داده شد که چنین است. فرویـد حق دارد بین نویسندۀ رمان و نظریه پرداز تمایز قایل شود. اما او از داستایفسکی اخلاق گرا ارزیابی نادرستی کرده است. داستایفسکی نیز مانند ارسطو برای جوانان نوشته است. او علم اخلاق نوشته و درعین حال دانشنامۀ ( انسیکلوپدی) انواع و اشکال توصیف داستان نیز نگاشته است.
نابغه ی روسی
فئودور در خانوادهای پرجمعیت در سال ۱۸۲۱ متولد شد. پدرش پزشک ارتش بود که از اوکراین به مسکو مهاجرت کرده بود و با دختر یکی از بازرگانان روسی ازدواج کرد. در دوازده سالگی وارد مدرسهی شبانهروزی شد و پس از سه سال به دانشکده مهندسی نظامی سنپترزبورگ پیوست. در همان سالها مادر و پدر خود را در فاصلهی چند سال از دست داد. بعد از فارغالتحصیلی در ادارهی مهندسی وزارت جنگ مشغول بهکار شد اما کمتر از دو سال از آن استعفا داد. فئودور با نوشتن رمان کوتاه «مردم فقیر» در میان نویسندگان ساختارشکن سنپترزبورگ شناخته شد. مدتی از حضور او در این جمع نگذشته بود که بهواسطهی یک خبرچین توسط مقامات امنیتی روسیه دستگیر و به سیبری تبعید شد. در این زمان بیماری صرع گریبان او را گرفت و تا آخر عمر از آن در رنج بود. در ۳۶ سالگی با معشوقش «ماریا دمیتریونا» ازدواج کرد. در همان سال با رایزنیهایی بخشوده شد و به مسکو بازگشت. در طی این سالها «خواب عموجان»، «دهکده اشپیانچیکو»، «ماجرای بیشرمانه»، «خاطرات خانه اموات» و «آزردگان» را منتشر کرد. پس از مرگ همسرش، در سال ۱۸۶۶ کتاب معروف خود «جنایت و مکافات» را نوشت و با همکاری یک تندنویس به نام «آنا گریگوریونا» در کمتر از یک ماه رمان «قمارباز» را منتشر کرد. عشق آنا به فئودور منجر به ازدواج آن دو در اروپا و تولد ۴ فرزند شد. رمانهای «ابله»، «همیشه شوهر»، «جنزدگان»، «جوان خام»، «یادداشتهای روزانهی نویسنده» و درنهایت «برادران کارامازوف» از دیگر رمانهای فئودور بودند، که در طی سالهای ۱۸۶۸تا۱۸۸۰ توسط او منتشر شدند. فئودور در زمان حیاتش بهجز نویسندگی و ترجمه در سمت سردبیری مجلهی «گراژ دانین» نیز مشغول به کار بود. این نویسندهی روسی که بیشتر شهرت خود را بعد از مرگ خود بهدست آورد، چند ماه پس از انتشار یکی از شاهکارهای خود بهنام «برادران کارامازوف» در ۶۰ سالگی درگذشت.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.